– Gdy dziś rozpamiętujemy tajemnicę narodzenia Przenajświętszej Dziewicy Niepokalanej, kiedy z czcią i radością mówimy o niej „Jutrzenka Zbawienia”, „Gwiazda Wschodząca”, „Zorza Polarna”, prosimy Ją w naszych niepewnych, trudnych czasach, by tak jak Jezusa, otoczyła nas swą troskliwą i wierną miłością – mówił metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski podczas Mszy św. w krakowskim klasztorze oo. Karmelitów w Krakowie “Na Piasku”.

Arcybiskup powiedział, że zebrani kierują myśli w stronę domu Anny i Joachima, nieopodal Bramy Owczej, gdzie według tradycji przyszła na świat Maryja. Na tym miejscu znajduje się wspaniała bazylika św. Anny. Obok niej znajduje się Betesda – sadzawka, która była traktowana jak miejsce uzdrowień. Chrystus dokonał tam szczególnego cudu, nakazując paralitykowi powstać. Metropolita zauważył, że od czasów Adama ludzie byli sparaliżowani grzechem, żyjąc w lęku i cierpieniu. Chrystus mówi do każdego człowieka: „Wstań, weź swoje łoże i chodź” – Całe dzieje zbawcze zdążały do tego, co czynił Chrystus na palestyńskiej ziemi: nauczał z mocą, dźwigał ludzi z chorób cielesnych i duchowych, wypędzając złe duchy – podkreślił metropolita. Stwierdził, że to zbawcze dzieło by się nie dokonało, gdyby nie narodzenie Maryi.

Przypomniał wielką radość Joachima i Anny, którzy doczekali się ukochanego dziecka. Ewangelista mówi o Maryi jako o Matce Mesjasza, Bogurodzicy. Maryja od chwili poczęcia była bez zmazy i bez grzechu pierworodnego, zgodnie ze zbawczym planem Boga. Jak wskazuje prefacja, Matka Boża narodziła się by wydać światu przedwieczną światłość – Jezusa Chrystusa. Z tego wynikają jej tytuły: Jutrzenki Zbawienia, Wschodzącej Zorzy, Gwiazdy Porannej, która zapowiada przyjście Słońca Sprawiedliwości – Jezusa Chrystusa.

Arcybiskup przypomniał w jaki sposób rozprzestrzeniało się święto Narodzenia Maryi, które obchodzono także na polskiej ziemi. Wskazał, że zebrani szczególnie dziękują za obecność karmelitów w Bazylice Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i oddają cześć Bogurodzicy, zwłaszcza w tajemnicy narodzenia. Przejmującym znakiem bliskości Maryi jest, że w 1944 r. żołnierze generała Andersa w Jerozolimie ufundowali tablicę pamiątkową, mówiącą o hołdzie oddanym Niepokalanej i powrocie do ukochanej ojczyzny. – Maryja pozostaje matką wszystkich, którzy zawierzają Jej swe losy. Gdy dziś rozpamiętujemy tajemnicę narodzenia Przenajświętszej Dziewicy Niepokalanej, kiedy z czcią i radością mówimy o Niej „Jutrzenka Zbawienia”, „Gwiazda Wschodząca”, „Zorza Polarna”, prosimy Ją w naszych niepewnych, trudnych czasach, by tak jak Jezusa, otoczyła nas swą troskliwą i wierną miłością i abyśmy znajdując się w kręgu Jej błogosławionej obecności, mieli pewność, że Matka Zbawiciela jest także naszą Matką – zakończył arcybiskup.

Źródło: diecezja.pl

Ilustracja: Giotto, Narodzenie NMP, 1303-1305 (domena publiczna).

Różaniec niezawodnie kieruje nasze spojrzenie ku Chrystusowi, uczy pojednania i zgody, czyni nas także budowniczymi pokoju we współczesnym świecie – nauczał biskup kielecki ks. bp Jan Piotrowski, który przewodniczył Mszy św. na zakończenie 42. Pielgrzymki Apostolatu Maryjnego.

Na pielgrzymkę przybyły osoby, które osobiście doznały szczególnych łask za przyczyną Cudownego Medalika oraz na co dzień są zaangażowane w propagowanie noszenia medalika z wizerunkiem Maryi jako znaku wiary chrześcijańskiej i pobożności maryjnej.

– Medalik jest znakiem miłości i opieki Maryi, miłości wymagającej i rodzącej konkretne czyny miłosierdzia – przypomniał ks. Jerzy Basaj, dyrektor krajowy Stowarzyszenia Cudownego Medalika Apostolatu Maryjnego. – Wszystko to, co uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, Mnieście uczynili powiedział Jezus i to jest miłość przejawiająca się zawsze w jakimś konkretnym geście, który zawsze zmierza do dobra drugiego człowieka i podnoszenia go w jego godności. Nie przybijania człowieka do ziemi, ale odkrywania w nim dobrego obrazu Boga i dawania mu nadziei – podkreślił ks. Basaj.

Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił bp Jan Piotrowski, ordynariusz diec. kieleckiej. Zachęcał do „wiernego i odważnego chodzenia odważnego drogami Ewangelii we wspólnocie Kościoła, życia łaska sakramentów świętych, autentycznego świadectwa wiary, troski o ludzi zaniedbanych duchowo, obojętnych religijnie, służby ubogim z ewangeliczną miłością”.

Wskazał na modlitwę różańcową, która „jak złota nić łączy wszystkich, bez wyjątku, w trosce o Kościół, tu i teraz”. – A dziś wyobraźnią naszej wiary, miłości i solidarności modlimy się przede wszystkim o pokój w ludzkich sercach, aby on zaowocował pokojem w sąsiedniej Ukrainie – powiedział bp Piotrowski.

Kaznodzieja zwrócił uwagę, że Różaniec otwiera modlącemu się na nim niezmierzone horyzonty potrzeb życia Kościoła. – To właśnie Różaniec niezawodnie kieruje nasze spojrzenie ku Chrystusowi, uczy pojednania i zgody, czyni nas także budowniczymi pokoju we współczesnym świecie – zaznaczył bp Piotrowski.

Źródło: Diecezja Kielecka

W dn. 12 czerwca odbyła się koronacja obrazu Matki Bożej Pocieszenia z Bazyliki Morskiej w Gdyni. Złote korony zostały pobłogosławione w kwietniu przez papieża Franciszka. Wizerunek Matki Bożej Pocieszenia znajduje się w mieście od prawie 100 lat. Obraz powstawał w czasie budowy ołtarza głównego obecnej Bazyliki Morskiej. W 1923 roku stworzył go prof. Jan Rutkowski – znany polski konserwator zabytków. A wykonany został na zamówienie Stanisława Wachowiaka – ówczesnego wojewody pomorskiego. W ołtarzu pojawił się w 1924 roku. Obraz przedstawia Maryję, która na lewej ręce trzyma Dzieciątko Jezus. Przez lata Matka Boża Pocieszenia stała się swego rodzaju opiekunką Gdyni. Portowcy, marynarze i żołnierze przybywali do bazyliki, gdzie dziękowali przed obrazem za dary pracy i modlili się o pomyślność miasta.

Mszy świętej przewodniczyli Jego Ekscelencja abp Salvatore Pennacchio – nuncjusz apostolski w Polsce oraz abp Tadeusz Wojda – metropolita gdański. 

– Przez wiele lat przed obrazem Matki Bożej Pocieszenia odprawiano msze święte za ojczyznę – zwłaszcza w ważnych dla historii narodu dniach. Gdynianie modlili się przed jej obliczem również w grudniu 1970 roku oraz w wielu innych istotnych momentach. Matka Boża Pocieszenia stała się prawdziwą opiekunką Gdyni i jej mieszkańców. Nasza obecność na tej uroczystości jest świadectwem tego, że tak ją postrzegamy – mówił podczas homilii abp Tadeusz Wojda, metropolita gdański.

Źródło: www.gdynia.pl

W dn. 28 maja, w Sanktuarium Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Krasnymborze odbył się I Kongres Różańcowy Diecezji Ełckiej. Hałem kongresu było wezwanie: „Odmawiajcie różaniec” . Otwierając go, inicjator tego dzieła biskup ełcki Jerzy Mazur podziękował organizatorom za jego przygotowanie, a zarazem życzył, aby pogłębiona refleksja nad modlitwą różańcową przyniosła błogosławione owoce.

„Pragniemy, by nastąpiło ożywienie nabożeństwa Pierwszych Sobót Miesiąca, działalności środowisk różańcowych i zainicjowanie nowych wspólnot, a także promowanie i odkrywanie tego skarbu, jakim jest Różaniec” – wyjaśniał idee kongresową biskup ełcki Jerzy Mazur.

Do Krasnegoboru mimo niesprzyjających warunków atmosferycznych przybyło ponad 1.500 wiernych z terenu diecezji ełckiej.

„Odmawiajcie różaniec” – aktualność prośby Matki Bożej z Gietrzwałdu i Fatimy” – to tytuł wykładu wygłoszonego przez ks. kan. dr Jacek Gancarka, moderatora Stowarzyszenia Żywy Różaniec. Ks. Gancarek  zaakcentował, że „w naszych czasach przesłanie z Fatimy i Gietrzwałdu jest coraz bardziej aktualne, gdy pytamy o rozeznanie tożsamości chrześcijańskiej w Europie” i zachęcał do gorliwej modlitwy różańcowej: „Módlmy się na różańcu i sami zachęcajmy do tej modlitwy. Bądźmy sami misjonarzami w naszych środowiskach, głosząc dzieło różańcowe”. 

Centralnym punktem Kongresu była uroczysta Msza św., której przewodniczył i homilię wygłosił bp Jerzy Mazur, biskup ełcki.

„Gromadzimy się w Sanktuarium Matki Bożej Różańca Świętego w Krasnymborze na I Kongresie Różańca Diecezji Ełckiej. Przychodzimy do Matki Boga i naszej Matki, by powierzyć Jej nasze troski i kłopoty, problemy i trudności, ale także nasze radości, marzenia i nadzieje. Przychodzimy, by wsłuchać się w głos naszej Matki i zawierzyć Jej siebie, (…)by Jej powiedzieć w tych niełatwych czasach: „Maryjo, prowadź, bo Ty znasz drogę’” – mówił biskup w homilii i dodał – „Pragniemy w tym jubileuszowym roku naszej diecezji jeszcze bardziej wsłuchać się w prośbę Maryi, Matki Kościoła kierowanej do nas. Słowa Jej prośby brzmią: „Odmawiajcie Różaniec”. Te słowa są hasłem organizowanego przez nas I Kongresu Różańcowego Diecezji Ełckiej”.

Biskup ełcki wyjaśniał, że „Maryja jest obecna w Kościele i z Kościołem. Zatroskana o nasze zbawienie ciągle przychodzi, objawia się w różnych miejscach świata i wzywa do nawrócenia, pokuty, modlitwy różańcowej”. Biskup przypomniał znaczenie pierwszych pięciu sobót miesiąca i zachęcał do kontynuacji i rozpoczęcia praktyki nabożeństwa wynagradzającego w pierwsze soboty miesiąca we wspólnotach parafialnych i indywidualnie. Wyjaśniał również, że z woli Bożej Niepokalane Serce Maryi jest ratunkiem dla grzeszników.

Ukazując orędzia płynące z objawień Matki Bożej w Fatimie i Gietrzwałdzie, pasterz diecezji ełckiej wskazał, że te przesłania są nadal dla nas aktualne i zachęcał do modlitwy różańcowej, jako jedynego ratunku na uderzające w nas zagrożenia, ideologie i problemy: „Matka Boża zachęca, byśmy zaciągnęli się do tej walki Jej Boskiego Syna, zwłaszcza przez codzienne odmawianie Różańca w intencji pokoju na świecie i w intencji rodzin”. Podkreślał, że „droga duchowa, droga modlitwy różańcowej prowadzi nas do walki z grzechem, wadami narodowymi, nałogami a to prowadzi nas do nawrócenia, do wewnętrznej wolności”. 

Bp Mazur życzył, aby Rok Jubileuszowy diecezji ełckiej „stał się kolejnym bodźcem, by żyć treścią Orędzia z Gietrzwałdu i Orędzia fatimskiego, wzywającego do odmawiania różańca, pokuty i nawrócenia”, a Kongres Różańcowy był „rozprostowaniem nóg przed drogą, która nas czeka”. Zachęcał do powstawania nowych Róż Różańcowych i innych wspólnot różańcowych w parafiach: „uczyńmy wszystko, aby wspólnoty różańcowe wybuchły na nowo ogniem modlitwy w intencji pokoju, rodziny, o powołania kapłańskie, zakonne, misyjne i do małżeństwa sakramentalnego oraz w intencji misji i misjonarzy”.

Na zakończenie przytaczając słowa św. O. Pio, który powiedział: „Matka Boża nigdy nie odmówiła mi łaski, o którą prosiłem, modląc się na różańcu”, ordynariusz życzył, aby „także te słowa stały się dla każdej z was i każdego z was zachętą do odmawiania modlitwy różańcowej. Pamiętajmy Różaniec ma moc, jest bronią przeciwko złu i tarczą przeciwko grzechowi. Różaniec jest skarbem odkrywajmy go i pomagajmy innym go odkrywać”.

Przed obrazem Pani Krasnobrodzkiej, bp Jerzy Mazur dokonał Aktu Zawierzenia Matce Najświętszej   z okazji Jubileuszu 30-lecia  Diecezji Ełckiej.

Źródło: diecezjaelk.pl

W uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego abp Adam Szal poświęcił kapliczkę z wizerunkiem Matki Bożej Patronki Rowerzystów na błażowskim Wilczaku. To pierwszy taki obraz w Polsce.

Uroczystość rozpoczęła się Mszą święta z okolicznościową homilią, podczas której metropolita przemyski zwracał uwagę wiernych na fakt, że nasze życie można porównać do drogi. – Nasze życie jest drogą. Nieraz prostą, jasną i pełna sukcesów, ale bywa też, że droga prowadzi tak jak tutaj na Wilczak, pod górę i z góry, i są zakręty i miejsca nie zawsze równe. Życie jest wielką podróżą – powiedział hierarcha i dodał, że celem tej drogi jest Niebo, czyli spotkanie z Bogiem.

Abp Szal przypominał też, że przykładem kroczenia drogą ku Bogu jest dla nas Maryja, której wizerunek został w tym dniu poświęcony. – Wpatrujemy się przede wszystkim w Chrystusa, ale też w tych, których postawił na naszej drodze. Wśród tych osób szczególnie bliskich nam, katolikom jest Najświętsza Maryja Panna. Niech ona będzie naszą przewodniczką – powiedział kaznodzieja.

Z kolei ks. Jacek Rawski, proboszcz parafii w Błażowej zaznacza, że zarówno miejsce, jak i ustawiony w nim wizerunek są wyjątkowe. – Mamy tutaj chyba pierwszy w Polsce taki obraz Matki Bożej Patronki Rowerzystów, a dzięki temu, że drogi przez Wilczak stają się coraz bardziej znane i są w krajowym systemie dróg rowerowych, to bardzo cieszymy się z tego, że możemy tutaj gościć tylu rowerzystów – mówi ks. Rawski.

Po zakończonej Mszy Świętej abp Adam Szal poświęcił kapliczkę z wizerunkiem Matki Bożej Patronki Rowerzystów.

Źródło: eKAI

7 maja to w diecezji kieleckiej uroczystość Matki Bożej Pośredniczki Wszystkich Łask. Mieszkańcy miasta czczą ją jako Matkę Bożą Łaskawą Kielecką.

Tegorocznym obchodom odpustu towarzyszyła uroczysta Msza Św., zawierzenie miasta Matce Bożej oraz procesja różańcowa ulicami Kielc. W uroczystościach uczestniczyli księża biskupi, kanonicy i dziekani oraz liczni wierni.

Cudowny obraz z wizerunkiem Matki Bożej z Dzieciątkiem to dzieło nieznanego autora z przełomu XVI/XVII wieku. W 1600 r. podarował go kolegiacie kieleckiej kanonik krakowski Wojciech Piotrowski. Szczególne nabożeństwo mieszkańców Kielc i okolic do Matki Bożej wiąże się z erygowanym przy kieleckiej kolegiacie Arcybractwie Różańcowym w 1626. W XVII wieku pojawił się na nim napis: „Matka Boża Łaskawa Kielecka”. Wizerunek był koronowany w 1630 roku. Od 2016 r. w każdą sobotę w katedrze kieleckiej odprawiana jest Nowenna do Matki Bożej Łaskawej.

Źródło: misyjne.pl

W dniu 25 marca br. Ojciec Święty Franciszek dokonał poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi. W akcie wzywał między innymi: “My zatem, Matko Boga i nasza Matko, uroczyście zawierzamy i poświęcamy Twojemu Niepokalanemu Sercu siebie samych, Kościół i całą ludzkość, a zwłaszcza Rosję i Ukrainę. Przyjmij ten nasz akt, którego dokonujemy z ufnością i miłością; spraw, aby ustały wojny, i zapewnij światu pokój”.

Kilka dni wcześniej Papież napisał list do biskupów całego świata, prosząc ich, by wraz ze swymi kapłanami, zakonnikami i wiernymi przyłączyli się do tego aktu, spełniając w ten sposób prośbę Matki Bożej, aby poświęcenie Rosji Jej Niepokalanemu Sercu zostało dokonane przez Ojca Świętego w łączności z biskupami na całym świecie.

Akt poświęcenia był odpowiedzią na prośbę Matki Bożej, wyrażoną w Fatimie słowami: “Przybędę, aby prosić o poświęcenie Rosji memu Niepokalanemu Sercu i o Komunię św. wynagradzającą w pierwsze soboty. Jeżeli moje życzenia zostaną spełnione, Rosja nawróci się i zapanuje pokój, jeżeli nie, bezbożna propaganda rozszerzy swe błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowanie Kościoła, dobrzy będą męczeni, a Ojciec Święty będzie musiał wiele wycierpieć. Różne narody zginą. Na koniec jednak moje Niepokalane Serce zatriumfuje. Ojciec Święty poświęci mi Rosję, która się nawróci i przez pewien czas zapanuje pokój na świecie”.

Źródło: KEP, Vaticannew.va, Sekretariat Fatimski.

Poniżej publikujemy pełny tekst Apelu:

APEL
PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
W ZWIĄZKU Z PROŚBĄ OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA

W związku z trwającą agresją zbrojną Rosji w Ukrainie, dnia 25 marca br., w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, Ojciec Święty Franciszek dokona Aktu Poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi. Jednocześnie Papież prosi, aby pasterze i wierni na całym świecie trwali w tym samym czasie zjednoczeni na modlitwie, pod przewodnictwem Biskupa Rzymu.

Kościół w Polsce pragnie odpowiedzieć na to papieskie wezwanie, dlatego zwracam się z apelem do wszystkich księży biskupów, kapłanów, osób życia konsekrowanego i wszystkich wiernych, aby tego dnia we wszystkich katedrach i kościołach w Polsce o godz. 17:00, w jedności z Następcą Świętego Piotra, wznieść modlitwy do Boga, odmawiając Akt Poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi. Proszę również, by tego dnia odprawić Eucharystię w intencji pokoju w Ukrainie oraz nawrócenia Rosji.

Powierzając Dobremu Bogu sprawę pokoju w Ukrainie i świecie, z serca wszystkim błogosławię, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

+ Stanisław Gądecki
Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Warszawa, dnia 18 marca 2022 roku

Źródło: https://episkopat.pl

3 marca minęło 700 lat od publikacji Bulli Jana XXII o Przywileju Sobotnim. Poniżej publikujemy jej treść (za portalem Polonia Christi).

Jan, papież, sługa sług Bożych, wszystkim, a w szczególności każdemu wiernemu Chrystusowemu, zbawienie i apostolskie błogosławieństwo.

Na pokornej modlitwie objawiła mi się Najświętsza Maryja Panna z Góry Karmel i w te odezwała się słowa: „O Janie, o Janie, Namiestniku najmilszego mojego Syna, ja cię wybawię i oswobodzę od twych przeciwników i uczynię papieżem. Za moim pośrednictwem, z mojej łaski otrzymasz tę godność, bo ją wyprosiłam u Syna mojego dla ciebie. Oczekuję więc od ciebie przychylnego, ze szczodrobliwością połączonego potwierdzenia zakonu, przez Eliasza i Elizeusza na Górze Karmel założonego. Aby każdy po uczynionej professyi, gdy zachowa regułę od mego sługi, Alberta Patriarchy przepisaną, a przez sługę mego Innocentego potwierdzoną, który jako prawdziwy Syna mego Namiestnik na ziemi, powinien był przyjąć co w Niebie Syn mój postanowił i rozporządził; to jest to, że kto przetrwa w świętym posłuszeństwie, ubóstwie i czystości, albo kto wstąpi do świętego zakonu, ten będzie zbawionym. A inni, gdy z pobożnością przyjmą suknię świętego zakonu, gdy wzajemnie nazywać się będą braćmi i siostrami mego zakonu, darowaną mieć będą trzecią część kary za ich grzechy, licząc od dnia w którym przyjmą znaki świętego zakonu. Czystość właściwą tak w stanie panieńskim, wdowim lub też małżeńskim niezmiennie zachowywać powinni, jak to Matka, Kościół Święty, zaleca. Bracia i siostry przysięgli temu zakonowi, od kary i winy będą uwolnieni w dzień, w którym zejdą z tego świata, i sprawiedliwości Boskiej w czyśćcu prędzej uczynią. Ja, Matka miłosierdzia, zstąpię w sobotę po ich śmierci, uwolnię tych których znajdę w czyśćcu i wprowadzę ich na Górę Świętą życia wiecznego. Bracia i siostry zobowiązani są odprawiać pacierze kanoniczne, wedle przepisu i ustawy danej przez Alberta; ci zaś, którzy nie mogą zastosować się do rzeczonego przepisu, mają posty zachować w dni wymienione i przez Kościół Święty nakazane, wyjąwszy słuszną przeszkodę. W środy i soboty mają się wstrzymywać od mięsnych pokarmów, wyjąwszy dzień Narodzenia mojego Syna.” Po czym owe widzenie zniknęło.

Ten więc święty odpust w całej swej mocy zatwierdzam na ziemi, jak go w Niebie łaskawie udzielił Jezus Chrystus, dla zasług swej Najświętszej Matki Dziewicy. Przekazujemy więc wszystkim, aby się nikt nie ważył niniejszego naszego odpustu i postanowienia świętokradzko znieważyć, albo uporczywie przeciwko niemu powstawać. A jeśliby kto pokusił się przeciwnie postąpić, niechaj wie, że ściągnie na siebie gniew Boga Wszechmogącego oraz Błogosławionych Apostołów Piotra i Pawła.

Dan w Awinionie, dnia 3 marca 1322, w 6. roku Naszego Pontyfikatu.

Bulla i przytoczony Przywilej Sobotni zostały potwierdzone przez papieża Pawła V w Roku Pańskim 1613.

Obowiązki dla otrzymania przywilejów i łask szkaplerza karmelitańskiego:

1. Przyjąć pobłogosławiony szkaplerz z rąk kapłana.Przyjęcie szkaplerza pierwszy raz musi dokonać się poprzez przyjęcie szkaplerza sukiennego. Kto jednak miałby poważne przeszkody dla noszenia takiego szkaplerza, ten może zastąpić go pobłogosławionym medalikiem szkaplerznym i tenże nosić godnie przy sobie, najlepiej zawieszony na szyi; zgodnie z przywilejem udzielonym przez św. Piusa X. Tylko pierwszy szkaplerz musi być nałożony przez kapłana, to znaczy, że jeśli tenże zniszczy się i nastanie konieczność zastąpienia go nowym, wówczas wystarczy, aby nowy szkaplerz był pobłogosławiony przez kapłana, ale nie jest wymagany obrzęd ponownego nałożenia.

2. Wpisać się do księgi Bractwa Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.W pewnych i uzasadnionych okolicznościach nie jest to koniecznym warunkiem.

3. Nosić szkaplerz święty ustawicznie, to znaczy w dzień i w nocy. Ustawicznego noszenia nie przerywa krótki czas zdjęcia go do umycia się. Kto też nie nosił dłuższy czas szkaplerza, czy to z niedbalstwa, czy z zapomnienia, albo dlatego, iż stary uległ zniszczeniu lub też zgubieniu – aby na nowo uczestniczyć w łaskach i przywilejach Bractwa – nie musi znowu szkaplerza z rąk kapłana przyjmować, ale wystarczy, że sam go na siebie włoży. Kto jednak szkaplerz zrzuciłby z pogardy, ale nawróciwszy się chciałby na nowo go nosić, ten musi pobłogosławiony szkaplerz przyjąć na nowo z rąk kapłana.

Przywileje i łaski dla noszącego szkaplerz karmelitański:

1. Nie pójdzie na wieczne potępienie według słów samej Matki Najświętszej wyrzeczonych do św. Szymona: „Kto w nim umrze, nie dozna ognia piekielnego.”

2. Ma zapewnioną szczególną opiekę Matki Bożej w niebezpieczeństwach tego życia, albowiem sama to obiecała mówiąc: „Oto znak zbawienia, obrona w niebezpieczeństwach, rękojmia pokoju i wieczystego przymierza.”

3. Może otrzymać liczne odpusty zupełne i cząstkowe nadane przez Kościół.

4. Ma udział – tak za życia, jak i po śmierci – w dobrach duchownych, jak np. modlitwy, posty, pokuty, prace, Msze i Komunie święte oraz inne dobre uczynki potrójnego Zakonu Karmelitańskiego oraz Bractwa Szkaplerza świętego.

5. W sobotę, po swej śmierci, Matka Boża wyprowadzi go z czyśćca do Nieba. Dla dostąpienia tego Przywileju Sobotniego, oprócz trzech powyżej wymienionych obowiązków, należy zachować czystość według swego stanu oraz odmawiać Officium parvum Beatæ Mariæ Virginis (po łacinie lub po polsku), albo też – jeżeli nie umie się go odmawiać – zachowywać posty nakazane, a w środy i soboty powstrzymać się od spożywania mięsa, za wyjątkiem Bożego Narodzenia. Kto by jednak, czy Officium parvum, czy postów nie mógł dla słusznej przyczyny wypełnić, temu kapłan nakładający szkaplerz lub spowiednik może pozwolić w zamian odmawiać jakąś modlitwę, np. Godzinki, Anioł Pański, część Różańca świętego, litanię, Pod Twoją obronę… itp. Kapłani zaś, odmawiając Brewiarz, czynią zadość temu warunkowi modlitwy.

Źródło: Polonia Christi